Na 10 jaar voorzitterschap geeft Jelle de fakkel door. Velen stelden zich de vraag wie het zou overnemen. Het was dan ook één van de veelbesproken onderwerpen tijdens de trainingen. Op de meest recente bestuursvergadering is de beslissing gevallen. Guy Thomaes en Bernard Van Havere zullen de nieuwe rol als voorzitter vervullen. ZWAT gaat dus resoluut voor co-voorzitterschap, een unicum in de atletiekwereld. Dit is dan ook de uitgelezen kans voor een dubbelinterview met onze kersverse voorzitters.
Vertel eens, hoe zijn jullie in atletiek terecht gekomen?
Guy: ‘Vanaf mijn 8 jaar ben ik begonnen met voetbal, atletiek is pas veel later gekomen. Rond mijn 35ste ben ik hierin terecht gekomen, dit in combinatie met voetbal. Het was via mijn dochters dat ik er ben ingerold. Zij trainden in een atletiekclub en ik bleef vaak kijken naar hun trainingen. Hun trainer had af en toe eens hulp nodig, en vroeg of ik even kon bijspringen (eens een kegeltje verplaatsen of andere kleine taakjes). Ik vond het wel fijn om te helpen. Op een gegeven moment ben ik dan zelf beginnen meetrainen en voelde dat het goed ging.
Tijdens die periode pikte ik ook een 1ste wedstrijdje mee. Een 100m, met grote verbazing had ik die wedstrijd gewonnen en kreeg ik de microbe helemaal te pakken. Een beetje later ben ik door omstandigheden jeugdtraining beginnen geven en heb me dan bijgeschoold door verschillende cursussen te volgen.’
Bernard: ‘Ook ik heb eerst voetbal gedaan maar wel minder lang. Tot mijn 14jaar, daar bleek dat ik goed kon lopen, maar daar bleef het voorlopig bij. Hoewel ik wel enorme interesse had in atletiek. Gedurende mijn jeugd volgde ik deze sport steeds op televisie voornamelijk de Olympische spelen. Rond mijn 16jaar leerde ik dan iemand kennen die vaak ging lopen, ik raakte overtuigd om meer te lopen en liep vervolgens ook enkele crossen mee. Maar de atletiekmicrobe zelf kreeg ik pas te pakken op het sportkot in Leuven. Tijdens mijn licentiaat opteerde ik voor atletiek. Daar kwam ik in contact met gedreven mensen die aangesloten waren in een club. Door met hen te trainen is de bal aan het rollen gegaan. Tegelijkertijd heb ik gedurende mijn opleiding geleerd om training te geven en zo ben ik meer betrokken geraakt in het atletiekwereldje.’
En ondertussen zijn jullie vaste waarden in onze club!
Atleet, trainer, bestuurslid en nu co-voorzitter, vanwaar is het idee ontstaan en vooral om dit samen te doen?
Bernard: ‘In de 1ste plaats was het een noodzaak, de huidige voorzitter hield het na 10 jaar voor bekeken. Dus we hadden nood aan een nieuwe.’
Guy: ‘Ik heb er lang over getwijfeld en had ook een bekwame kandidaat voor ogen maar die zag het niet zitten om het alleen te doen.’
Bernard: ‘Op een cursus in Gent kreeg ik te horen dat een bestuursfunctie in duo kon uitgevoerd worden, waarbij ook het voorzitterschap. Vermits niemand van ons alleen voorzitter wilde worden, kwamen we op het idee om het met ons beide te doen.’
Guy: ‘We hebben vervolgens enkele keren bij me thuis afgesproken om te zien wat mogelijk was. Oorspronkelijk wilden we een triumviraat, waarbij we met 3 de club bestuurden, maar dat leek uiteindelijk geen goed idee. Vervolgens beslisten we om het te proberen met ons 2. We hebben ons plan dan voorgelegd aan het bestuur en dit werd unaniem goedgekeurd. Het co-voorzitterschap was een feit.’
Welke uitdagingen zien jullie als voorzitter op jullie afkomen?
Guy: ‘Nu hebben we vaak dezelfde mensen waar je steeds op terugvalt, daar willen we graag verandering in brengen. We zouden graag verschillende comités opstarten die elk verantwoordelijk zijn voor hun gebied. Het is de bedoeling om zo meer leden te betrekken. Ik denk dat dit de grootste uitdaging zal zijn. Tegelijkertijd is het niet de bedoeling dat we zelf in alle comités zitten, we zullen deze van op afstand volgen en bijsturen waar nodig. Het is belangrijk om hen vertrouwen te geven.’
Bernard: ‘Door de verschillende comités kunnen we het bestuur ontlasten. Het bestuur dient zo enkel te zeggen wat goed is en niet goed is.
Een andere uitdaging is de wedstrijddeelname vanaf 12jaar. Vanaf cadet is het wat magertjes. Competitieve atletiek gaat door een mindere periode en dat is ook zichtbaar op trainingen, we moeten onze atleten motiveren om vaker aanwezig te zijn op trainingen en vervolgens op wedstrijden. Tegelijkertijd moet er gewerkt worden aan de doorstroming van jeugd, we willen proberen de stap van miniemen naar cadet te verkleinen, dit zowel op onze eigen piste als de jeugd van Kruibeke/bazel.’
Wat zijn jullie sterke punten, wat maakt van jullie een goede voorzitter?
Guy: ‘we komen heel goed overeen en werken al 26jaar samen. We hebben samen heel wat trainingen gegeven, in het bestuur gezeteld en nog nooit discussies gehad. Tevens hebben we 40j ervaring in de atletiekwereld. Ook ben ik een diplomatisch iemand.’
Bernard: ‘Kennis van zaken en ervaring inderdaad. Dat is wel een heel belangrijk punt.’
Wat zijn jullie werkpunten die je kan verbeteren om een ‘betere’ voorzitter te zijn?
Bernard: ‘Soms denk ik te snel dat lost zichzelf wel op of daar steek ik geen tijd in. Dit kan voor mij wel een werkpunt zijn.’
Wie of wat inspireert jullie?
Guy: ”De Jos Nuyens van Olse Merksem, die nam zijn beslissingen aan den toog.”
‘Ook een goede sfeer tussen de bestuursleden is een bron van inspiratie.’
Bernard: ‘De jonge garde. Zij hebben vaak nieuwe ideeën. We willen dan ook meer nieuw jong bloed betrekken, om mee de schouders onder iets te zetten.’
Hebben jullie nog een boodschap aan onze leden?
Bernard: ‘Tracht zoveel mogelijk deel te nemen aan de activiteiten en eventueel een handje toe te steken. Vele handen maken het werk lichter.’
Guy: ‘We gaan er met twee onze schouders onderzetten voor de komende 4jaar, en ons uiterste best hiervoor doen. Maar verwacht niet meteen al te grote aanpassingen, alles heeft tijd nodig. Hoe dan ook maken we er het beste van, niet enkel wij, maar al onze Zwatters samen!’
Met deze mooie boodschap kunnen we afsluiten. Dank je wel en heel veel succes gewenst!